giz

onlar hiç susmazlar
hepsi kendi derdine
dedi

küçücük konuştum
büyük laflar ettim
zannetti

ben çoktan ölmüştüm
mezarım
bir gümüş hareydi

bir umut yaktım
içtim
son dileğim
küle dönmekti

belki kimse yoktur
ışıkların ardında
yüzün bir beyaz boşluk
gölgelerin içinde
bak burada pürüzler
tebessümleri izler
benim gibi ölüler
cümlelerini gizler
dervişlerin sırtına